Krasnoludki

Krasnoludki na fortepian (1953)

{slider=Krasnoludki. Kołysanka}

Wykonawca: Serocki Kazimierz - fortepian, Warszawa 31 III 1953

{/slider}

{slider=Krasnoludki. Krakowiak}

Wykonawca: Kazimierz Serocki - fortepian, Warszawa 31 III 1953

{/slider}

{slider=Krasnoludki. Kujawiak}

Wykonawca: Kazimierz Serocki - fortepian, Warszawa 31 III 1953

{/slider}

{slider=Krasnoludki. Mazurek}

Wykonawca: Kazimierz Serocki - fortepian, Warszawa 31 III 1953

{/slider}

{slider=Krasnoludki. Oberek}

Wykonawca: Kazimierz Serocki - fortepian, Warszawa 31 III 1953

{/slider}

{slider=Krasnoludki. Piosenka}

Wykonawca: Kazimierz Serocki - fortepian, Warszawa 31 III 1953

{/slider}

{slider=Krasnoludki. Walczyk}

Wykonawca: Kazimierz Serocki - fortepian, Warszawa 31 III 1953

{/slider}

Krasnoludki
 
Ten cykl fortepianowy Serockiego do dziś należy do repertuaru edukacyjnego dla najmłodszych pianistów. Pierwsze ślady utworu tkwią w złożonym przez kompozytora w marcu 1949 roku w Związku Kompozytorów Polskich spisie kompozycji. Pochwalił się wówczas skomponowaniem suity dziecięcej na fortepian pod tytułem Pięć krasnoludków, która składała się z Polki, Kołysanki, Mazurka, Walca i Marsza. W 1953 roku cykl ten kompozytor przerobił i rozszerzył tak, by zawierał siedem części: Krakowiaka, Kujawiaka, Mazurka, Piosenkę, Walczyka, Kołysankę i Oberka. Całość poświęcona została pierwszej nauczycielce Serockiego w zakresie gry fortepianowej – Marii Drzewieckiej. Kompozytor miał zatem do swego dzieła stosunek sentymentalny, nagrał je też w autorskim wykonaniu dla Polskiego Radia.
 
Poszczególne części Krasnoludków to charakterystyczne polskie tańce ludowe, przeplatane „popularnymi", łatwymi utworkami o pogodnym nastroju i wysokich walorach dydaktycznych. Tańce te posiadają typowe dla swych ludowych pierwowzorów metra, tempa i rytmy, a całość oparta jest na przemyślanym planie dramaturgicznym, charakteryzującym się zmiennością wyrazową i mocnym akcentem na finał – żywiołowym Oberkiem.
 
Ponieważ kompozycja zyskała wielką popularność, w 1975 roku Serocki opracował miniatury na różne zestawienia instrumentalnych triów, w tym na trio gitarowe oraz zespół fletów prostych.

 

Nuty do nabycia: PWM